Christmas & Ride for the Roses

Bon Nochi,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een update geplaatst heb op mijn waarbenjij.nu, daarom hier een korte samenvatting van afgelopen weken. Ik hoop het kort te houden, maar er is weer zoveel te vertellen dat ik het niet durf te beloven.

In de tussentijd zijn Laura en mij moeder samen met Anke langs geweest. Ik heb het superleuk gehad met hen en het afscheid viel natuurlijk weer even zwaar, maar over vier weken ben ik alweer terug in NL. Zo lang hoef ik jullie dus allemaal niet meer te missen.

Toen Laura terug naar NL was, ben ik verhuisd naar mijn nieuwe appartement. Hier woon ik alweer bijna een maand en het is een enorme verbetering. Ik woon samen met Charissa, Marieke en Manon. Ook zijn er nog vier andere ‘oude huisgenootjes’ naar dit appartementencomplex verhuisd, zij wonen nu schuin onder ons. Een aantal van jullie heb ik op skype al laten zien hoe ik woon en wat voor mooi uitzicht ik nu heb, ik kijk nu uit op Salina (een wijk in Willemstad). Ik heb ook een warme(!) douche, dit is vooral ’s ochtends heeeeel fijn. Daarnaast hebben we nu een jacuzzi, maar hier heb ik nog niet heel veel gebruik van gemaakt. Zo zie je maar als je eenmaal de luxe hebt, raakt het gewend en maak je er niet elke dag gebruik van. (verwend klink ik eigenlijk zo)

In de tussentijd heb ik ook nog met Ton en Ada (oude buren van mijn ouders) lekker gedineerd en ook nog met Jan-Kees (buurman van mijn ouders), bedankt nog voor de gezelligheid. Het is leuk om af en toe wat bekenden hier te zien en ook weer apart om ze hier te zien, omdat ik hier totaal in een ander wereldje leef natuurlijk.

Er is hier een berg op het eiland: de Christoffelberg. Deze heb ik samen met Marieke en Manon beklommen. Wij hadden mazzel met onze planning, want we hebben dit in het koudste weekend gedaan. Maar alsnog hadden we ons water nodig en met tomaatrode koppen hebben we de top gehaald. Het uitzicht was heel mooi, foto’s staan op mijn picasaweb. De klim duurde ongeveer een uur en het was geen toeristisch paadje, wat we eigenlijk wel een beetje hadden verwacht. We moesten echt klimmen over rotsen heen en je goed vasthouden bij het omhoog klimmen. Deze kon ik dus weer van mijn lijstje afstrepen.

Sinterklaas is ook nog langs geweest op Curaçao. Best een apart om hier de feestdagen door te brengen, want met sinterklaas hoort het koud te zijn en hoor je gezellig voor de openhaard te zitten en je gedichten voor te lezen. Wij hebben het met z’n tienen gevierd, iedereen had een gedicht gemaakt en een cadeautje gekocht. Daarnaast hadden Charissa en ik voor tapas gezorgd, het was een geslaagde avond. En aan de gedichten te lezen kent iedereen elkaar al aardig, want er zijn rake opmerkingen gemaakt heen en weer! ;)

Na sinterklaas kon ik naar Hato om mama en Anke op te halen. Ze zijn kort geweest, maar het waren 5/6 superleuke dagen. We zijn naar Sehte Boca geweest, een park waar het water tegen rotsen aan slaat waardoor er een natuurlijke brug ontstaan is in steen. Ook hebben we gegeten bij Jaanchies, voor de mensen die dit niet kennen: kijk 3 op reis terug van Curaçao. De ober is een wandelende menukaart en je kunt er leguaan proeven. Dit hebben wij uiteraard gedaan, maar wij vonden het een beetje tegen vallen… ook heb ik ze wat mooie strandjes laten zien. Tot slot zijn we nog naar Klein Curaçao geweest. Met de boot op open zee viel sommigen wat zwaar, dus we hadden wat mensen die zeeziek waren aan boord. Voor de mensen die Klein Curaçao niet kennen, dit is een onbewoond eiland waar een vuurtorentje staat en waar wat wrakken van schepen liggen. Ook kun je er zwemmen met zeeschildpadden, dit hebben wij uiteraard gedaan. Superleuk om te zien hoe die beesten naast je zwemmen. Verder hebben we natuurlijk happy hours meegemaakt en zijn we veel uiteten gegaan.

Nu lijkt het alsof ik weer alleen maar leuke dingen heb gedaan, maar dat is niet waar. Natuurlijk zit ik nog elke dag op kantoor voor stage. Martijn, mijn stagebegeleider, is vanaf 14 december twee weken op vakantie dus ik sta er een klein beetje alleen voor. Het was enorm druk voordat Martijn weg ging, omdat we zoveel mogelijk dingen geregeld wouden hebben. Ook omdat het eiland met de feestdagen helemaal plat ligt en je met bijna geen bedrijven zaken kan doen tussen kerst en oud en nieuw. Ik heb wel gemerkt dat Martijn niet op kantoor is, moest een aantal dingen zelf oplossen. Zo was er bij het bestellen van posters en flyers voor onze marketing iets fout gegaan. Ik probeerde een jongen op 30 verschillende manieren uit te leggen hoe de flyers gedrukt moesten worden, ik dacht dat dit eindelijk goed gelukt was tot ik de gedrukte flyers in m’n handen kreeg. Er was dus toch een fout gemaakt. Ik balen!! Maar uiteindelijk is het gelukkig opgelost.

Daarnaast zitten we nu ook vol op in de voorbereidingen voor Spinergy for the Roses en the Uphill Challenge. Marcel, een bestuurslid, is eigenlijk de ‘trekker’van Spinergy for the Roses, maar hij heeft het enorm druk. Ik was een beetje bang dat Spinergy zou gaan mislukken, dus ik heb aan de bel getrokken. Ik ben blij dat ik dit gedaan heb, anders stonden we nu nog steeds op punt nul. In de tussentijd heb ik een informatieavond georganiseerd voor geïnteresseerden en hebben we een activiteit bij een sportschool gehad voor deelnemers. We hadden een spinningles en een bodypump les. Helaas was het die dag enorm slecht weer, waardoor weinig mensen op zijn komen dagen. Dit is normaal op Curaçao: met regen komt men nergens. Wel erg jammer dat er uiteindelijk maar zo weinig mensen waren, maar de mensen die er waren deden gelukkig wel enthousiast mee. Marieke en Manon nog bedankt voor jullie deelname, jullie waren top op de fiets ;)!

De Uphill Challenge is al over twee(!) weken, time flies. Rieuwen, eindverantwoordelijke voor Uphill, probeer ik nu veel te helpen, omdat hij het evenement vrijwel in zijn eentje moet organiseren. Hij is ook druk met z’n eigen werk, dus eigenlijk is de Uphill Challenge teveel werk voor hem alleen. Een paar keer per week komt hij langs bij mij op kantoor om alles door te nemen, zodat we stappen kunnen maken. Voor de Uphill zorg ik er voornamelijk voor dat er structuur blijft in het werk dat gedaan moet worden en assisteer ik Rieuwen hier en daar.

Tot slot had ik vlak voor kerst ook nog een stress dagje, omdat het hier op Curaçao allemaal zo last-minute werkt. We hebben deelnemers t-shirts waar ik verantwoordelijk voor ben, deze hadden wat vertraging doordat de sponsors nog niet definitief waren. Hierdoor moest ik vrijdag snel goedkeuring geven voor het shirt, maar eerst moest hij weer bij iemand anders gecheckt worden etc. daarnaast moest ik nog de flyers+posters ergens anders ophalen, maar ik wist niet waar het was. En de volgende dag was de activiteit bij de sportschool voor Spinergy. Dit alles zorgde voor mij voor een stressdagje, maar uiteindelijk kwam ik ’s avonds thuis en was het weekend!!

Ik kan jullie nog veeeel meer vertellen over stage, maar voor nu vind ik het wel even genoeg! Upcoming is voor mij nu: vrijwilligersborrel, Uphill Challenge, Ride for the Roses en een filmavond van Alles is Familie waarbij Benja Bruijning en Anna Drijver aanwezig zijn. Genoeg te doen dus!

Mijn kerstweekend was ook erg leuk. Het begon met een boottocht samen met Marieke langs de hele kust naar Westpunt. We mochten op verschillende plekken snorkelen, ook bij de Blauwe Kamer. Dit was wel even eng, het was namelijk hoog water, waardoor we de grot in moesten duiken. Daarna zwommen we in een soort grot waar het water heel blauw is. Helaas scheen de zon niet heel fel, waardoor de kamer niet zo blauw was als normaal, maar alsnog was het bijzonder om te zien. 24 december heb ik nog gewoon stage gelopen, want er moesten na mijn stress-dagje van vrijdag nog wat dingen gebeuren. Ook gingen we de laatste kerstinkopen doen, dit is vooral heel erg af te raden op deze dag. Het verkeer op het eiland is al drama, nou toen dus helemaal. Het leek uren te duren voordat we door een straat heen waren. Kerstavond hebben we met een aantal appartementen tapas gegeten en ’s avonds hadden we een poolparty. Eerste kerstdag hebben we eerst een kerstontbijt gehad en cadeautjes uitgepakt en ’s avonds gingen we met z’n elven gourmetten bij Plein café Wilhelmina in de stad. Tweede kerstdag was weer een lekker strand dagje en ’s avond opgetut om bij de Kleine Wereld een 5-gangen diner te eten. Nu is kerst weer voorbij, maar voor mijn gevoel hebben we ook niet echt kerst gehad. Het is toch heel gek om kerst met 30 graden te vieren. Het enige voordeel is dat je het als vrouw niet koud hebt in een mooi jurkje als je over straat loopt of dat je niet hoeft na te denken over welke jas je over je jurkje aandoet, zodat het er nog charmant uitziet ;)!

Vandaag en morgen is het nog even druk op kantoor en dan is het alweer oud&nieuw. Daarna zal ik jullie wel weer een update geven over hoe dat was en over hoe mijn vrijwilligersborrel is gegaan en hoe de Uphill Challenge was. Dus tot de 13e, want 12 januari is de Uphill Challenge!

Een hele dikke kus vanuit Curaçao & tot over vier weken!
Ayo,
Ilja